Bugün sansim saglikli yemekten acilmisken böyle devam edeyim dedim…
Berlin La Fayette’in hemen dibindeki Cha cha’ya girdik..
Burasi minmalist konsept uygulayan bir thai restorani. Sanirim yakinda Istanbul’a da acarlar..
Yemegi yerken arka planda calan world music etkisiyle detoks oluyorsunuz: positive eating bu olsa gerek.. 🙂
Adam basi 15 Euro..
Gezerken dev bir dijital billboard dikkatimi cekti.
Konsept cok basit..
Billboardin altinda resminizi cektiriyorsunuz…
Resminizi reklama aninda entegre ediyorlar..
Sonra 15 dakikaligina meshur oluyorsunuz… Warhol’un ruhuna el fatiha… 🙂
Berlin’de Ku’damm Caddesi’nde kahvalti edecek yer ararken Chiquita Fruit Bar’a rastladim..
Adamlar taze meyvalardan Smoothie mixliyorlar…
Mükemmel bir lezzet, gidecek olanlara öneririm..
Ve kahvaltinin yerini gercekten de tuttu: büyük bardak 4,90 Euro.. 🙂
Bu yazinin hic bir amaci olmayacak..
Sadece yazacagim.. Yazamadigimi düsünenlere nispet yaparcasina yazacagim.. Okumayanlarin inadina yazacagim..
Insan niye yazar? Yazdikca yazmak istedigim icin yaziyorum ben..
Bir yandan yazdiklarim deliler gibi okunsun istiyorum.. Öte yandan kimse beni bilmesin, tanimasin istiyorum..
Anonim olarak sahneye cikmayi istiyorum..
Siyah arka plan önünde, üzerimde siyah kadife elbiselerle show yapmak ve deliler gibi alkislanmak istiyorum…
Nasil olacaksa?!
Bir dostum bana bir gün dedi ki: “Elbette okuyucun olmaz, nasil olsun, sen böyle daldan dala atladikca?”
“Sen,” dedi, “yazdiklarini sen yazdigin icin okusunlar istiyorsun.”
Dogru!
Beni, bunlari yazan ben oldugum icin okuyun!
Yani ben baskalarini yazacaksam, ne anlami kaldi yazmanin.. Insan kendini ortaya koymak icin yazar..
Insan kendini asabilmek icin, kendini bulabilmek icin yazar..
Yazmak sevismeye benziyor..
Mesela ben cok bencil bir sevgiliyim… Seksi kendim icin yasiyorum cogu zaman, karsimdaki icin degil..
Karsimdaki de bunu böyle yasadigi sürece cok pozitif bir elektrik doguyor..
Ya da en azindan ben bunu böyle hissediyorum.. Belki de sevgilimle bu tür teorik tartismalara girmeliyiz daha sikca..
Ama bende seytan tüyü var sanirim.. Bu bencilligim beni karizmatik yapiyor..
Dünyayi siklemiyormusum havasi yaratiyor.. Coolum cool.. Ne desem bir havali oluyor..
Hepsi bencilligimden..
Beni sevin lütfen.. Bana hayran olun..
Ve lütfen benim kim oldugumu deliler gibi merak edin, ama asla ögrenemeyin..
Herkes benden bahsetsin.. Ve ben bu tartismalarin dinleyicisi olayim..
Egom kabarsin, kabarsin, kabarsin… Tsunami olayim, alemi yutayim..
Egom tsunami misali kabardi bu gece, alemi yutmak istiyorum..
“Oooo-haaaaa!!!” mi diyorsunuz? Daha ne istiyorsunuz?
Alin size bi de okkali bir itiraf, yazinin finalinde:
Bu gece sevgilim bana beni sevdigini söyledi..
Cevap: “Ben de kendimi seviyorum..” 🙂
Almanlarin ünlü bi atasözü baslikta yazan… (Resmi koyabilmek icin biseyler yazmam gerekiyordu netekim!)
Aciklayamayacagim biseyler hissediyorum!
Son günlerde hayatimda, aslina bakarsaniz is hayatimda kimi degisiklikler yasamaktayim…
Isimde terfi ettim..
Patronum su siralar bana kalpcikler yolluyor bakislariyla, her karsilasmamizda.. Ekibimin performans patlamasini her firsatta öne cikariyor…
Ekibimdekiler hayatlarindan cok memnun olduklarini söylüyorlar sagda solda…
Bense oldukca rahat sayilirim… Bir sekilde her sey yetisiyor, bir sekilde her sey yolunda devam ediyor…
Daha cok prematüre gelismeler bunlar..
Asil neticeleri seneye almis olacagiz, biliyorum…
Ama günü yasamak gerektigi icin esasinda, diyebilrim ki su anda her sey yolunda…
Belki bir okuyana faydasi olur diye son zamanlarda yaptigim cikarimlari bir özet geceyim dedim…
Sepetten yöneticilik deneyimleri: biraz otorite, cokca kooperasyon ve kesinlikle demokrasi!
Gereksiz stres yaratip oyuna 0-1 yenik baslamak istemiyorsan, senden önceki ekip sefine saygida kusur etmeyeceksin. Özellikle de isinden atilmissa.
Nedeni cok basit: insanlarin cogu yenilene gizli bir sempati duyarlar… Dolayisiyla yenilene centilmence davranmak, seyircilerin sempatisini kazanmani saglar..
Asla gereksiz yere pres yapmaya gerek yok.. Nasilsa 3 puan senin…
Maci 3-0 önde götürüyorsan, birak öyle bitsin.. Hem fuzuli sakatliklari da engellemis olursun…
Hele de senden öncekinin vermeyi basaramadigi bir seyi verebiliyorsan, yasadin!
Tabii ne vermen gerektigini tespit etmekle baslamak gerekiyor olaya..
Bunun da tek yöntemi var: karsindakileri mümkün mertebe konusturmak…
Hepimizin en büyük zaafi, herseyi bilebilecegimizi düsünmektir…
Oysa bir seyi bilebilmenin yolu gözlemlemekten ve bilgiyi toparlamaktan gecer…
Iyi bir dinleyici olmak sadece bilgiye ulasmanizi kolaylastirmakla kalmaz..
Ayni zamanda insanlarin size güven duymasini da saglar..
Sizin onlara deger verdiginizi görüp, onlar da size deger vermeye baslarlar..
Deger verdikce daha önemli bilgileri size aktarmaya baslarlar… Cogu zaman cözümler, insanlarin verdigi bu bilgilerde saklidir zaten..
Iyi bir dinleyici iseniz, insanlarin size sundugu cözümleri uygulamaya sokmak disinda birsey yapmaniza bile gerek kalmaz…
Eger siz bu bilgiler isiginda kismen bile olsa insanlarin derdine derman olmayi basarabilirseniz, o zaman yolun yarisini aldiniz demektir..
O asamadan sonra artik cok avantajlisinizdir.. Artik siz de istemeye baslayabilirsiniz…
Bir yöneticinin sahip olabilecegi en ahmakca arzu, ekibindekilerinin bilgisinden daha üstün bir bilgiye sahip olmayi istemektir sanirim…
Ama nedense insanlar hep en iyi bilen olma sevdasindadir…
Tam tersine ekibinizin bilgi düzeyi ve detaylara hakimiyeti sizinkileri asiyorsa eger, asil o zaman yüksek performans gösterebilme yetisine sahip olan bir ekibiniz var demektir..
Sizin isiniz sadece koordinasyon ve kontrol olsun..
Siz sadece neticelere yogunlasip, bunlari nasil optimize edebileceginize kafa yorun. Birakin diger isleri ekibiniz halletsin..
Hem de sürekli “Acaba becerebildiler mi?” korkusunu da yasamamis olursunuz…
Caniniza minnet…
Ama baskalarinin ne sizinle, ne de baskalariyla dalga gecmesine izin vermeyin!
Antiotoriter davranislar genelde insanlarin kendi seslerini duyurma cabasindan orataya cikar..
Eger asiri belirleyici olursaniz, insanlar ya siniyorlar, ya sizin basarisiz olmanizi bekliyorlar..
Eger ekibinizdekilere isleri kendi baslarina organize etme özgürlügü tanirsaniz, yaptiklari ise dört elle sarilacaklar ve sizin otoritenizi sorgulamayacaklardir…
Ekibinizdekilerin size feedback vermelerini bir kural haline getirmeniz cok önemli..
Neticelerden sizi korkusuzca haberdar edebilecekleri bir ortam saglayin…
O zaman kötü neticeleri de ögrenirsiniz…
Bir sey yürümüyorsa korkmadan fikir alisversinde bulunsunlar sizinle.. Suclu aramayin, sonuca yogunlasin…
Is oldugunda onlarin basarisini ön plana cikarin..
Överken araya asla elestiri karistirmayin…
Korkmayin, kimsenin götü kalkmiyor!
Ne patronunuzun, ne de elemanlarinizin sizi gaza getirmesine izin vermeyin…
Gercegin hep aralarda bir yerde gizli oldugunu asla ama asla unutmayin!
Adil ve dürüst olun yeter.. Hic bir tarafa tavizde bulunmayin… Prensipleriniz olsun, ama bunlari revize edin gerekirse.. Sabit fikre dönüsmesinler…
Sizin isiniz insanlarin severek efektif calisacaklari ve sirkete maximum kazanci saglayacaklari bir ortami yaratmak…
O zaman zaten hakkettiginiz saygiyi ve sevgiyi herkesten göreceksiniz, merak etmeyin!
Madonna su siralar Berlinale’de yeni filminin marketingi ile ugrasmakta…
Benim dikkatimi ceken iki sey oldu:
1. Madonna’nin yeni entel imaji…
2. Madonna’nin da yaslanmakta oldugu.. (Allahim sana sükürler olsun!) 🙂
Ve aylarca sustuktan sonra nihayet bu son blog yazimla aradaki zaman acigini kapatiyorum.. Oh bee..
Buyrun efendim:
Istiklal Caddesi’nde Giritli Meyhanesi..
Asmalimescit’de Lux Bar…
Roxy’de Dogumgünü ve de Burlesque show…
En son tiyatro seyredeli bir seneyi geciyor.. En son Türkiye’de tiyatro seyredeli ne kadar oldu, inanin hatirlamiyorum…
Oyun bitiyor diye alelacele gittik son gösterilerden birine..
“Tipik bir Türk ruh hali degil midir bu?! ”
Oyunun konusu tanitim özetinde böyle tanimlaniyor:
“Birey olmaya çalışan yeni nesil gençlik…
Çocuklarının tek ve benzersiz olmasını isteyen aileler…
Ergenlik ve iç sıkıntısı…”
Yani simdi bar-pavyon yorumu yapan bir Sepet olarak, tiyatro gibi daha üst bir kategoriye yorum getirmeye korkuyorum…
O yüzden hissettiklerimi yazmakla yetinecegim…
Tuğçe Altuğ'un gitarina Gonca Vuslateri eslik ediyor... Punk Rock siradan bir oyunun ötesinde...
Sevgili Bascat okuru, titre ve kendine gel,
Bak memlekette sanat da yapilmakta halen! Bunlar gibiler de olmasa bu memlekette sanatin filan esamesi okunmayacak… Bütün heykeller kaldirim tasi olacak!
Gidip bu oyunlari seyret, destek ol!
(“Gerci salon full doluydu, yoksa ben mi seyretmemisim bi tek?!
Her neyse… Bu konuyu desmeyelim…”)
Bi dahaki oyununuz ne zaman?
Bilgiyi bloguma birileri yorum olarak biraksin lütfen…
Merci… 🙂
Yilbasini Kuzey Kibris’da gecirmeye aile büyüklerimiz karar verdiginde, bize de sadece buna uymak kaldi…
Daha önce gitmeyi isteyip de bir türlü gidemedigim bir yerdi..
Genellikle kumari ile taninir…
Bunlar genel bilgiler… Simdi bir de benden dinleyin ve bir Kibris gezisinden nasil keyif alinir, ögrenin…
In the middle of nowhere, hersey serbest!
Kibris'da telif hakki diye bir kavram yok, cakma LV cantalar havaalaninda hellimlerle beraber satiliyor. 🙂
Kibris’da tarih de var, kültür de..
Bellapais Manastiri mutlaka gidilip görüle, inanilmaz deniz manzarasinin tadina varila, cay icile, tost yene... 🙂
Eglence hayati, yeme-icme ve diger seyler…
Yeme-icme ve eglence asla kumarla sinirli degil Kibris'da... VE EVET: Hayat bunlarla keyif veriyor efendim!!!
Kibris’dan dönerken yaninizda getirmeniz gerekenler:
Kizarmis ya da kizarmamis, hellim gercekten cok lezzetli bir peynir.. Mutlaka paket paket alin dönerken...
Kumar ve ünlüler olayina da deginelim…
Londra’nin sokaklarini teker teker dolasmak gecen Aralik ayinda kismet oldu..
Hava buz gibiydi ve tam 5 günüm vardi..
Alin size “Sepetificated” Londra gezi tüyolari…
Ulasimi dert etmeyin
The Tube dünyanin en havali metrolarinin basinda yer aliyor... Büyüklügü ile ve de yolculari ile...
Londra’da alisverisin tadi bir baska
Yasam tarziniz elektro olmasa bile gidip Cyberdog'u bir görün mutlaka..
Camden'da sabahtan aksama dolasip gece de partileyebiliyorsunuz... 🙂
Mutlaka puba gidin
Pub cikisi tipik Londra manzarasi... 🙂
Illa ki turist takilin
The Monument'e ciktim! Sertifikam duvarda asili valla!
Yeni lezzetler kesfetmekten cekinmeyin
English breakfast: Nefret etmezseniz bayilacaksiniz..
Sepet’in küfelik oldugu mekana mutlaka ugrayin: Mahiki
Mahiki'nin kokteylleri beni knock-out etti! Küfelik oldum!