BascatLes temps sont mauvais, attention à vos fesses

Her madalyonunki gibi burasinin da karanlik bir yüzü var… 🙂

Overview

Eger buraya arabaniz ile gelecekseniz simdiden park yeri sorununa kendinizi alistirin derim.. Sokaklar daracik ve bütün otoparklar ful cekiyor.

Otoparkin bos hali...

Ilk iki gün tesadüf bizim otelin önünde bir park yeri bulduk. Ama oradan cikmak zorunda kalinca bir daha park yeri bulmak mümkün olmadi valla..

Kocaman bir otoparklari var tikabasa dolu. Bir de allah göstermesin yanlis bir yola sapmaya görün, artik mecburen o yolun sonuna dek gitmek zorundasiniz. Bu olay iki acidan cok stresli: ilk neden karsidan bir araba gelme riski, o daracik yollarda iki arabanin yana yana gecmesi mümkün degil. Ikincisi de gidip gidip yolun cikmaz oldugunu farketme riski. Iste o daha da büyük bir felaket. Zor bela gittiginiz o daracik sokaklari bir de gerisin geriye cikmak insani tüm Istanbul söförlügüne ragmen cildirma noktasina hemen getiriveriyor. Bir de tepenizde o yakici günes olunca korku tüneline girmis gibi oluyorsunuz.

Direksiyon basinda oturmadiginiz sürece sokaklar cok sevimli..

Diger bir ciddi sorun burada her yerin sadece nakit para ile calisiyor olmasi. Skala Eressos’da tek bir bankamatik var ve icindeki para da bitebiliyor. O zaman tek sansiniz 4 km uzaktaki Eressos kasabasinin tek bankamatigi.

Skala Eressos'a 4 km uzakliklataki Eressos kasabasi (ya da köyü)...

Simdi sabah kalktiginizda ister istemez bir acikma hissi duyuyorsunuz..

Tabii sabah kahvaltisina raki-meze ile baslamak gibi bir aliskanliginiz yoksa Skala Eressos size degisik kahvalti opsiyonlari sunuyor.

Isterseniz kösedeki firindan taze taze kruvasanlari alip yeme özgürlügünüz oldugu gibi, sahilde bikac restoran güzel kahvalti tabaklari sunuyor.

Biz bunlardan en cok Agua’yi begendik. Buranin bir özelligi de geceleri lezbiyen bir club haline dönüsüyor olmasinda. Ama ilginctir bu hicbir straightin umurunda bile degil, aynen gelip oturuyorlar, yiyip icin egleniyorlar. Gece cikma olayini ayri bir postumda inceleyecegimiz icin bu kadari söylenmis olsun.. 🙂

Kahvalti olarak ne isterseniz var. Continental, English, Greek, omlet, krep. Fiyatlari da bence uygun. Iki kisi doyurucu bir kahvaltiyi yaklasik 15-20 Euro’ya edebiliyorsunuz.

Kahvalti konusunda limit tanimiyorlar...

Asil benim dikkatimi ceken adalilardaki frape hastaligi oldu.

Sanirsam zamaninda birileri bu adaya frapeyi getirmis, bizim Midilli’liler de bu icecegi pek bir sevmisler genci yaslisi hababam iciyorlar.

Biz de denedik, pek bir begendik. 🙂

Frappe öndeki benimki, kremali...

Yani Midilli’nin yemekleri güzel derlerdi de inanmazdim.

Biz Istanbul’luyuz abi, baligin, mezenin, rakinin en babasini görmüsüz yani, bir ada nasil yeni biseyler ögretsin bana?!

Ilk geldigimiz gece “Aciiizzz! Acik lokanta vardir insallah…” deyip attik kendimizi sokaga. Zaten Skala Eressos bir sahilden ibaret. O sahil boyunca yaklasik 10 tane lokanta vardir. Sahile paralel, dik bikac sokak daha var, yani oralarda da toplasan 5-6 lokanta olsa, anlayin siz yani…

Ilk gece Karavogiannos diye bir lokantaya gidiyoruz. Sanirim bos masasi olan tek yer olmasi olabilir. Ilk basta ciddi iletisim güclügü cekiyoruz. Raki istemek zor geliyor. Yani adinin uzo oldugunu bilmedigimizden degil, ama benim uzo diye ictigim seylerin raki ile uzaktan yakindan alakasi yoktu bugüne dek. O yüzden de heriflerin uzosunu asagilayip dururdum.

Nitekim sahibi olan community üyesi her halinden belli kadina basladim derdimi anlatmaya. Uzo istemedegimi, “raki” (son harfini i diye okuyaraktan…) istedigimi söyledim. Kadincagiz (dogal olarak) anlamadi. Nihayet bana bi sise bisey getirdi (20’lik). Bardaga doldurup suyu koyunca beyazladigi filan yok. Bu ne abi, korku filmi gibi. Simdi ben bunca baligin yaninda bi raki icemeyecek miyim? Keske yanimda getirseydim derken, tek basina seyahat etmemenin faydasini gördüm ve gelen diger siseyi deneme teklifi aldim. Baktim renk su dökünce beyazliyor. Bir de tadalim bakalim sunu. Aman yarabbi!!! Bu ne lezzettir. Yumusacik yag gibi iniyor midene. Ben böyle raki icmedim. Adi ne bunun? Uzo mu? What?!

Karavogiannos gündüzleri bos oluyor

Getirdikleri diger siseyi aynen uzo sisesi ile degis tokus edip masa arkadasima kakaliyorum. (Meger o da sakiz rakisi imis, vatandas bayiliyor ama bana uygun degil tadi…)

Simdi burada bir ara verip Midilli’deki uzo olayina bir aciklik getirmem gerekiyor. Bunlari sonraki günlerde ögrendim, ilk gece degil tabii..

Bi kere Midilli’de kökeni bilmem ne zamana ulasan bir raki (nam-i diger uzo) gelenegi varmis. Ve iddia ediyorum, adamlar dünyanin en iyi rakilarini bu adada üretiyorlar.

Genelde 20’lik siselerde getiriyorlar. Bi sisenin lokanta satis fiyati 5-6 Euro. Assos’da bildiginiz 20’lik Yeni Raki’yi 28 TL’ya (= 14 Euro) kakalamislardi.

Tadlari inanilmaz güzel. Özellikle %40’lik olanlari, markasi ne olursa olsun süper iniyor mideye. Ne bir yanma ne birsey.

Tanrim raki cennetindeyim. Adamlara ciddi anlamda hayranlik duydum.

Raki mi istemistiniz, hangisinden verelim?!

Midilli, hayatimi kaydirdin. Nasil ki Alman biralarini tattiktan sonra artik Efes icemiyorsam, sanirim kendi vatanimda raki balik zevkimi de bir daha asla eskisi gibi keyif alarak yasayamayacagim.. Offf… Cehalet meger bir nimetmis…

Yani raki olur da meze olmaz mi diyeceksiniz. Aynen dogru. Adada birkac gün icinde tattigimiz deniz ürünleri ve mezenin tadini size anlatmam mümkün degil.

Baliklardan baslayalim. Bikere adamlar baligi kekikleyip öyle kizartiyorlar. Inanilmaz bir lezzet veriyor. Neredeyse basinda oturup aglayacaktim. Ayni aglama hissi Blue Sardine isimli lokantada mezeleri tadarken de geldi. Ben hayatimda öyle kabak cicegi dolmasi yemedim, allah cezami versin ki.

Adamlarin haydarisinin adi caciki. Ama yogurdu artik nasil yapiyorlarsa, 1 numara. Beyaz peynirin adi feta. Tadi ise inanilmaz güzel.

Temel mezeler: sardalya, domates salatasi, cacik ve feta... ve Uzo...

Kizarmis kabak cicegi dolmasi (börek gibi oluyor…), patlican salatalari, biber dolmalari (domatesle pisiriyorlar zeytinyagli ama sicak servis yapiliyor…) da unutamadiklarimdan. Ayrica güneste kurutulmus domates tursusu, midye güvec (peynirle yapiyorlar, yikiliyorrr…), tuzlanmis sardalyalari, izgara mürekkep baligi (kalamar), izgara ahtapot da diger sanat eseri kategorisindeki mezelerden. Son olarak da karides salatasini belirtmeden gecemeyecegim. Mayonezli tursulu getiriyorlar süper oluyor. Ama isteyene limonlu zeytinyagli karides de getiriyorlar..

Eressos'un obez karidesleri...

Domates salatasi benim gibi bir domates fetisisti icin bir nimet. Inanilmaz sahane domatesleri var. Biber, sogan ve zeytinle servis yapiyorlar veya rokali getiriyorlar. Arka planda sürekli mükemmel bir zeytinyagi tadi var.

Fiyatlar, balik yerseniz (bir 20’lik raki dahil) iki kisi icin 50 Euro (4-5 cesit meze dahil), balik yemezseniz ve meze ile karin doyurursaniz (ki bu hic zor degil!!) iki kisi icin 30 Euro ve bence son derece normal, hatta Istanbul standartlarinin altinda. Daha lezzetli olmasi da cabasi.

Evet, ne derseniz deyin. Midilli mutfagi bizi asmis gitmis. Blue Sardine lokantasinin sahibi Kosta diye sakalli bi herif. Ama yemek seciminde sizin masaya oturup size danismanlik yapiyor. Gözlerim bugulanmis bir sekilde kabak cicegi dolmasini yerken dayanamadim adami cagirdim ve dedim ki: “Biliyor musun, ben Türküm.” Farkinda oldugunu söyledi. “Sizin mutfaginiz bizimkini asmis.” dedim. Adam hem sanatci hem de mütevazi: “Elimizden geleni yapiyoruz.” dedi. Yerim senin tevazunu ben dostum.

Sol bastaki mütevazi Kostas, sag bastaki de lezbiyen ascisi..

Deniz kiyisinda seriyorsunuz havlulari hasirlari, ögle yemeginde raki-meze-balik olayinda her türlü kafayi buluyorsunuz, sonra cup masmavi denize oradan da günesin altinda ögleden sonra uykusuna. Aksam üstü odaya dönüp bi dus biraz chillout yapip, “Eh aciktik galiba..” deyip yeni damak zevkleri arayisina cikiyorsunuz..

Soulatso restoranda en sonunda itis kakis bir masa bulabildik, deniz kiyisinda hehe.

On lokantanin her birinin de ayri spesyaliteleri var, daha hepsini deneyemedik, cildiracagiz…

Iki günde kiyafetler dar gelmeye basladi, simdi anladik bu Midilli sakinlerinin obezite sinirinda yasayip da böyle mutlu görünmelerinin nedenini.

Adamlar uzo-meze takilip high oluyorlarmis meger…. Tanrim burada catlayarak ölmek istiyorum…

Aramizda tartisirken, nasil oluyor da bu baliklar karsi kiyida (yani bizim tarafta…) cikmiyor diye, bizim balikcilarin balik tutamadiklarinda hemfikir olduk.. Yani adamlarin balik cesitleri inanilmaz fazla. Kalamar istediginizde masaya bütün bir kalamar getiriyorlar. Böylece meshur kalamarin gercek boyutlarini da görmüs oldum.

Iste bizi neredeyse ayiran hain kalamar..

Zavalli ahtapotlari öyle günese asiyorlar sonra parca parca kesip kizartip masaya getiriyorlar.

Ahtapotun hazin sonu... En azindan romantik...

O ahtapot böyle geliyor masaya.

Genelde her yemek sonrasi bedava bir karpuz tabagi geliyor masaya. Ben Istanbul’da cok arayip da artik bulamadigim revaniyi nihayet burada yiyebildim. Yarabbi limon kabugunun tadi damagimda kaldi, eski usul bildigim belledigim sekilde yapiyorlar revaniyi, Istanbul’daki gibi serbet banyosu yaptirilmis bicimde degil… Alternatif olarak dondurmali da yiyebiliyorsunuz.

Acaba diyordum biz de eskiden böyle mi yiyorduk Istanbul’da, göc olayiyla yerlesen kebap kültürü Istanbul bogaz mutfaginin icine mi etti?

Sanirim aci ama gercek bu. Böyle isin icine edeyim. Efkarlandim, cek oradan bi uzooo… Offff….

Efkarli sepet (geceleri tüm kediler gridir..)

Adaya vardik nihayet. 🙂

Adaya varis

Infrastrüktürel bilgilerle baslasak iyi olacak.

Bikere bi Türk olarak adaya geldiginizde Schengen vizenizin olmasi gerekiyor. Araba ile girecekseniz arabanin yesil sigortasinin olmasi zorunlu. Bu, kaza aninda karsi arabanin zararinin karsilanacagi anlamina geliyor. Iki haftalik bi yesil kart ücreti Turing’de 85 Euro.

Turing’de anlatilanin tersine sari gümrük kagitlari tümüyle gereksiz. Bunu bize sinirda arabimizin cikisini yapan sevimli gümrük memuru söyledi.

Ehliyetinizin de Türk ehliyeti olmasi tamamiyle yeterli.

Midilli’ye ayak basinca üc kontrolden geciyorsunuz:

Ilki pasaport kontrolü, ikincisi yesil kart kontrolü (arabali iseniz) ve sonuncusu ehliyet kontrolü (yine arabali iseniz). Memurlar gayet terbiyeli, islerini yapiyorlar, bir sorun cikmiyor.

Indikten yarim saat sonra Mitilini trafigine karisiyoruz.

Aman yarabbi, o ne curcuna. Haril haril banka ariyoruz, neyse ki ana caddenin üzerinde bikac tane var. Para cekip aynen yola devam ediyoruz. Gerci map24’den harita filan cikarmistik ama bisey anlamak mümkün olmadigi icin kafamiza göre devam ediyoruz. Bi saga, bi sola derken yolda birilerine soruyoruz “Skala Eressos’a nasil gidilir?”, dümdüz devam cevabi tatmin ediyor ve gayet iyi bir yola cikiyoruz. Tümüyle asfaltlanmis. Hiz siniri 50 km. Bir benzincinin önünde duruyoruz ve depoyu fulluyoruz. Burada benzinin litresi Türkiye’dekinden 1 TL daha ucuz!!!!!

Cüüssss, biz essek oldukca bize semer vuran cok olur deyip bir de karayollari haritasi alip yola devam ediyoruz. Harita 1 Euro, Türkiye’de bir harita 6 TL (= 3 Euro). No comment….

Yollar inanilmaz yaya dolu ve bir sürü de araba var. Yani biz bir köye gidecegimizi düsünürken her bir “köyün” bizim büyük sehirlerimizdeki alisveris imkanlarina sahip oldugunu görüp, öyle agzimiz acik bakakaliyoruz.

Derken bir ara dar bir sokakta yol tikaniyor. Arabayi geri geri cekip karsidan gelen kamyona yol veriyoruz. Adam “Cok yasa” diye Türkce tesekkür ediyor yanimizdan gecerken. Istanbul plakamizi görenler gülümsüyorlar. Yahu biz bu adamlarla düsman degil miydik?!

Neyse aynen yola devam ediyoruz. Mitilini adanin bir ucu Skala Eressos tee öbür ucu, arada 70-80 km mesafe var. Bayagi virajli bir yol, kimi yerlerde kopan kayalar yola düsmüs, yani dikkatli gitmekte fayda var. Hele de gece karanliginda.

Mitilini’den Eressos’a varmamiz yaklasik birbucuk saatimizi aliyor. Yine sora sora otelimizi buluyoruz. Otel sahibi süper bi kadin, “Umdugumdan erken geldiniz.” diyor. Saat gecenin 11’i. Odamiza yerlesiyoruz, gayet temiz.

Yüksek sezonda gecesi 60 Euro olan double odamiz.. Assos'un cani ciksin: Göt kadar pislik yuvasi odaya 100 Euro bayildik.

Birden acaip aciktigimizi farkediyoruz.

Bu son cümle sonraki günlerde en cok söyledigimiz cümle haline gelecekmis megerse. Henüz heberimiz yoktu o an ama bundan. 🙂

Feribot öyle büyük degil. Toplasan 10 araba ya sigar, ya sigmaz. Saat 18.00’de kalkiyor, 19.30’da variyor. Bizimki yarim saat gecikmeli kalkti.

Savasma sevis

Yolcularin bir cogu günü birlik Ayvalik’a alisverise gelen Midilli sakinleri. Aldiklari seyler fiks: Baklava, lokum ve tekstil.

Yolda lokumlari birbirlerine ikram ediyorlar. Tüm Midilli kadinlari büyük beden. Sasirmamak gerek. 🙂 Sonradan nedenini daha iyi anlayacagiz bu durumun.

Gencken zayiflar, 30 gibi göt-göbek olayi basliyor. 50 üstü resmen sisman. Ama hic umurlarinda degil. Gayet iddiali giyiniyorlar. Kilik kiyafetleri gayet yakisiyor, topuklar yüksek, genelde hafif elbiseler giyiyorlar.

Ve acaip cok ve hizli konusuyorlar. Allah Midilli erkeklerine sabir versin. Onlar da genelde ellerinde birer tespih sallayip duruyorlar. Karilarini dinliyorlar mi, yoksa ayri bir alemdeler mi pek anlayamadik. Ama kadinlarin umurunda bile degil, hababam anlatip duruyorlar. 🙂

Ayvalik berbat bi yer.

Bu kadar kötü bir intiba birakmasindaki baslica neden, yolda giderken lanet olasica Nazlihan Oteli otoparkina biraktigimiz arabamizin kapisinin göcmüs olmasini bir tesadüf eseri Ayvalik’da farketmis olmamiz da olabilir.

Ancak o göcügü farketmeden yaklasik 15 dakika kadar evvel de Ayvalik’da Jale Tur ofisini araken lavugun teki ile birbirimize balta ve bicakla girecektik.

Demek ki Ayvalik’i nefret edilesi kilan sadece göcügü orada farketmemiz degilmis. Jale Tur’daki gay herifin 100 TL karsiligi kredi karti kabul etmiyoruz demesi de degilmis, bir tane caddesinin sürekli tikali olmasi da degilmis.

Sanirim asil neden artik Türkiye sinirlarinin ötesinin Türkiye’den daha güzel olabilecegi gercekliginin bizde yavas yavas bilinc üstüne  cikmasi idi… Oysa biz Türk milliyetcisi sayilacak derecede fanatiktik yahu, neler oluyor bize?!

Ayvalik ayrilirken en güzel...

Assos’a gidebildik nihayet. Bekledigimizin aksine berbat bir yer cikti. Nereden baslasam bilemiyorum, kaldigimiz Nazlihan (ultra yüksek fiyatli ve süper ultra pis!) otelin ayaga giyotin misali inen dus kapilarindan mi,

Kirik dus kapisi neredeyse ayagimizdan edecekti bizi..

yoksa ici küflenmis buzdolabi görüntülü imitasyon komodin islevi görebilecek cisimlerinden mi?!

O yesil seyler bildiginiz küf...

Yarim pansiyona talim edelim dedik, adamlar ne idügü belirsiz mezeler getiriyorlar. Baliklar ise kesinlikle o denizden cikmiyor, buzhane midir nedir. Zaten tadi tuzu da yok…

Bir tane göt gibi iskeleleri var, disaridan birseyler sokmak kesinlikle yasak. Ancak fahis fiyata kizarmis patates yeme özgürlügü taniyorlar.

Tabii ki pozitif yanlari da var otelin. Mesela millet gelip “Aaa, ooo…” nidalariyla otelin önünde resim cektirdikce egonuz oksaniyor… 🙂

Otelin resim cektireni bol oluyor, ici beni yakar disi seni hesabi..

Öte yandan bu delige tikilmama istegi sizi yeni kesifler yapmaya zorladigi icin arabaya atlayip baska diyarlara aciliyorsunuz. Aslinda fazla alternatifiniz yok. Assos’dan cikinca ya saga sapacaksiniz, yani Kadirga Koyu’na. Nitekim yaptik bunu.. Allahimm, nasil bir hayal kirikligidir o.. Bir berbat plaj. Inanilmaz halk plaji havasinda. Ortalik basörtülü filan kayniyor. Arabadan bile inmedik. Geri dön, sol tarafi dene elbette ki…

Koruoba'nin yolu cok güzel..

O taraf da tam köy havasinda. Git git bir levha gördük. “Cay Bahcesi Denizde” diye.. Hadi bakalim bi de burayi deneyelim….

Cay Evi gercekten de denizde...

Anacigim bir mucize ile karsilastik desem, inanin yani.. Öyle berbat bir yol, arabamiz cizilecek diye kafayi yiye yiye gittik veeee… Mucize karsinizda. Hayvani bir plaj, klasik bir cay bahcesi, mükemmel bir cay bahcesi sahibi. Adamcagiz Büyükcekmece’liymis. Caylar ayagimiza geliyor, fiyatlar inanilmaz uygun. Insanlar medeni…

Ince belliden icmenin tadi Koruoba'da bir baska... Hele de ayaginiza servis yapildiginda.

Galiba buralarda bir köpek modasi var. Genelde su köpekleri.. Labrador (Badem), Golden Retriever (Malki) ve Leydi gibi cinsi belirsizler.

Tüm plaj bizim!

Oradaki ada Midilli

Ucsuz bucaksiz bir sahil

Cay Evi Denizde cok temiz ve keyifli

Yüzmeyi seven tek biz degildik.

Allahim meger cennete giden yolda Assos sadece bir isaret levhasi imis…

Öglen vakti biralar soguk soguk yaninda kizarmis patates, hatta mekan sanhibi o kadar ince düsünüslü ki iki bira isteyince bir tane getirip bardaklara paylastiriyor ve bunlari bitirince soguk soguk ikinciyi getirmeyi teklif ediyor. Mükemmeliz… 🙂

Ohhhhh beeee... Iste tatil!

Bu noktada Nazlihan Otel’deki mezeler bitmeden alelacele getirilen cupra geliyor aklimiza. “Kardesim daha mezeleri yiyoruz, bu ne acele?!” “Biliyorum biraz hizli oldu ama ben sunlari önünüze koyayim…” DANNNN… (Tabak sesi!)

Günümüzü bu muhtesem Koruoba sehilinde gecirdikten sonra aksam Assos’a son bir sans taniyalim dedik.

Zaten kic kadar bi yer söyle bir barlari (!) gezelim bari. Iki tane mekan var zaten, ikisi de Türkce takiliyor.. Icimiz elvermiyor oturmaya.

Dondurma yiyelim diyoruz, “Gazetelerde cikan meshur” Assos dondurmasini deneyelim diyoruz. Yani ilk anda etkileyici bir görüntü sergilemekle beraber dondurmayi yiyince bir fark farkedemiyoruz ve ellerimiz yapis yapis olmus bir sekilde geri kalanini atiyor ve bir cesme arayisina cikiyoruz… Gece böylece sona eriyor.. Sabah bir sonraki duragimiz Assos harabeleri olacak sonra da ver elini Ayvalik, oradan da Midilli.

Assos harabeleri

Bu iki gün bize bir seyi cok net gösteriyor: “Demek ki neymis, bi daha Assos’a gidilmeyecekmissss..”