Aslında Disney’in marketing bütçesi sağolsun, ilk altı bölümü izlemeyen tüm genç nesiller bu eksikliklerini giderip gittiler Star Wars’un yedinci bölümüne.. Ne de olsa Digitürk’ün bir kanalı komple yayın haptı haftalar öncesinden..
Benim yaş grubum ise (burada bir sene vermek istemiyorum!) bir bilge Yoda halet-i ruhiyesi ile aldılar sinema salonlarındaki yerlerini.. Ne de olsa bu masalla büyümüş bir jenerasyonuz biz..
Hatırlıyorum ilk Star Wars’u ilkokul çağında Kızıltoprak Kent sinemasında seyretmiştim ablamla beraber.. Film çıkışı da 100 Lira bayılıp filmin orijinal afişini almış (maalesef sonra kayboldu), sonra da Fenerbahçe otobüsüne binmiş oradaki çay bahçelerinden birine oturup filmi tartışmıştık.
1978 birçok efsanenin başlangıcıydı: Star Wars efsanesinin, benim efsanevi gençliğimin, The Aychup Project’in ve burada sayamadığım birçok başka efsanenin 🙂
O filmden çıktıktan sonra birgün mutlaka uzaya çıkacağıma, ışık hızını aşacağıma, kötülere karşı çok pis savaşacağıma ve elbette bunu bir ışın kılıcıyla yapacağıma emindim.. Yıllar sonra geriye bakınca bu hedeflerimin önemli bir kısmını gerçekleştirdiğimi görüp seviniyorum.. 🙂
Gelelim filmin bana yaşattıklarına:
– Filmin komik sahnesi açık ara Solo’nun yoldan çıkmış oğlunun efsanevi Darth Vader’in yamuk yumuk maskesi önünde diz çöküp ‘Dedecim – benim doğru yola girmeme müsaade etme’ diye yakarmasıydı.. (Tercüme mealen yapılmıştır..)
– Filmin ikinci komik sahnesi son sahnesi – Luke’a verilen kaşeyi düşük tutmak için olsa gerek zavallımı konuşturmamışlar – bari bi ‘Hello’ diyeydi ayol..
– Filmin en üzücü sahnesi Solu ile Leia’nın ilk karşılaşma sahnesi bence.. ‘Ayol bunlar bu kadar morukladılarsa, acaba biz nasıl görünüyoruz..’ depresyonuna soktu beni..
– Filmin en mantıklı sahnesi Solo’nun oğlu tarafında öldürülme sahnesi.. Nitekim Harrison Ford bu bölümde ölmeseydi muhtemelen sekizinci bölüme kadar zaten dayanamazmış – yazık..
– Filmin en saçma olayı ise o kızcağizin (Rey?!) ışık hızıyla herşeyi becerebiliyor olmasıydı.. Yani koskoca Anakin o kadar yetenek ve disiplinli çalışmaya rağmen bunalıma girip ‘Beni bi türlü mastır yapmadılar’ deyü iki bölüm sonunda Darth Vader oluyor.. Keza Luke o kadar ders alıyor Obi Wan Kenobi ve Yoda’dan da hala bi Jedi olamıyor.. Bu kız ‘Hop’ diyor Millenium Falcon’a ters parendeler attırıyor, ‘Hop’ diyor ışın kılıcıyla mucizeler yaratıyor.. Yani bence biraz Star Wars zamanlamasının ve gelişim hızının içine etmişler.. Saçma olmuş..
– Peki iyi şeyler yok muydu: Bence BB-8’in R2D2’nun hayranı ve fanı olması muhteşem bir fikir..
Netice itibariyle filmi yine androidler kurtarmış – mühendisler sağolsun.. 🙂
Star Wars’un kurtarıcıları Androidler