Simdi “Daha evvel mutsuz muydun?” sorusunu soranlar olacaktir kesinlikle.. Onlara cevabim: Hayir mutsuz degildim. Ama mutlu olma durumunun karsiti bence mutsuz olmak da degildir…
Arada bir de kimilerinin ehven-i ser, nötr gibi kelimelerle tanimladigi ruh halleri var. Simdi benim aldigim karar grilerin degisik tonlarini yasamaktan vazgecme karari, yani artik beyaz olacagim, mutlu olacagim… Gri yillarimi geride birakmaya karar verdim…
Aslinda mutlu olmaya karar verince insan gercekten de aramaya basliyor, hayatta beni mutlu edebilecek neler var bakalim diye…
Mesela kimileri icin maddi imkanlardir, diplomadir, iste basaridir, evde esinin, cocuklarinin, sevgilisinin, ailesinin kendisini bekliyor olmasidir…
Baskalari icin günesin yüzünü isitmasi, evde kafayi dinlemek, denizin dalga sesleri, arabanin motor sesi, dinlenen bir sarki, tokusturulan bir kadeh, gecirilen bir botoks tedavisi, icilen bir tavsan kani cay ve/veya gidilen bir seks fuaridir. 🙂
Sonucta hayatta bizi mutlu edebilecek seyler dünya nüfusundan daha fazla…
Ben de iste bu hafta, hayatta beni mutlu edecegine kendimi obsesif sekilde inandirdigim seylere kavusmayi aslinda belki de hic istemedigimi idrak ettim ve öylesine karar verdim mutlu olmaya..
Nasil ama?! Kendimi kandiriyor da degilim üstelik..
Aslina bakarsaniz herseyim var:
Iyi kazaniyor ve iyi yasiyorum, kariyerim yerinde, süper (ve bana asik) bi sevgilim var, sagligim gayet iyi, havaliyim, hosum, egitimliyim, üstelik kafam da calisiyor…
Ailem dostlarim beni cidden cok severler ve cok saglam dostlarim vardir.. (Muck hepinize. :))
Yapmayi istedigim tüm mesleklerde (10’dan fazladir herhalde…) deneyim yasadim… Hayatini yazsan bestseller olur diyen bisürü tanidigim var, ama cogu tanidigim da hayatimin ayrintilarini bilmez… (Böylesi daha iyi…) 🙂
Yani insan hayatta daha baska ne isteyebilir ki? Bilemiyorum. Belki de bu bilmemenin getirdigi bir grilik yasadigim. Acaba daha nasil “up” olabilirim hirsi ve endisesi galiba… Nam-i diger tatminsizlik yani…
Artik elimdekilerin degerini bilmeyi istiyorum. Ve buna bu hafta karar verdim… Bu karari verdigimden beridir de kafam rahat..
Oh be, mutlulugin resmini yapmak icin aynanin karsisina gecip deklansöre basmak yeterliymis meger…. 🙂 (Bu noktada bunu cok sanatsal bi sekilde uygulayip bana gösteren kadim ressam dostuma da selamlar… Gerci o bu blogu galiba bilmiyor ama, neyse…)
Abidin? Aloooo!!!!
Not: Alkol veya uyusturucu filan almadim, yeni bi kitap / film filan da kesfetmedim. Sadece kendimi dinledim biraz o kadar. Tüm aleme duyurulur… 🙂