BascatLes temps sont mauvais, attention à vos fesses

Assos’a gidebildik nihayet. Bekledigimizin aksine berbat bir yer cikti. Nereden baslasam bilemiyorum, kaldigimiz Nazlihan (ultra yüksek fiyatli ve süper ultra pis!) otelin ayaga giyotin misali inen dus kapilarindan mi,

yoksa ici küflenmis buzdolabi görüntülü imitasyon komodin islevi görebilecek cisimlerinden mi?!

Yarim pansiyona talim edelim dedik, adamlar ne idügü belirsiz mezeler getiriyorlar. Baliklar ise kesinlikle o denizden cikmiyor, buzhane midir nedir. Zaten tadi tuzu da yok…

Bir tane göt gibi iskeleleri var, disaridan birseyler sokmak kesinlikle yasak. Ancak fahis fiyata kizarmis patates yeme özgürlügü taniyorlar.

Tabii ki pozitif yanlari da var otelin. Mesela millet gelip “Aaa, ooo…” nidalariyla otelin önünde resim cektirdikce egonuz oksaniyor… 🙂

Öte yandan bu delige tikilmama istegi sizi yeni kesifler yapmaya zorladigi icin arabaya atlayip baska diyarlara aciliyorsunuz. Aslinda fazla alternatifiniz yok. Assos’dan cikinca ya saga sapacaksiniz, yani Kadirga Koyu’na. Nitekim yaptik bunu.. Allahimm, nasil bir hayal kirikligidir o.. Bir berbat plaj. Inanilmaz halk plaji havasinda. Ortalik basörtülü filan kayniyor. Arabadan bile inmedik. Geri dön, sol tarafi dene elbette ki…

O taraf da tam köy havasinda. Git git bir levha gördük. “Cay Bahcesi Denizde” diye.. Hadi bakalim bi de burayi deneyelim….

Anacigim bir mucize ile karsilastik desem, inanin yani.. Öyle berbat bir yol, arabamiz cizilecek diye kafayi yiye yiye gittik veeee… Mucize karsinizda. Hayvani bir plaj, klasik bir cay bahcesi, mükemmel bir cay bahcesi sahibi. Adamcagiz Büyükcekmece’liymis. Caylar ayagimiza geliyor, fiyatlar inanilmaz uygun. Insanlar medeni…

Galiba buralarda bir köpek modasi var. Genelde su köpekleri.. Labrador (Badem), Golden Retriever (Malki) ve Leydi gibi cinsi belirsizler.

Allahim meger cennete giden yolda Assos sadece bir isaret levhasi imis…

Öglen vakti biralar soguk soguk yaninda kizarmis patates, hatta mekan sanhibi o kadar ince düsünüslü ki iki bira isteyince bir tane getirip bardaklara paylastiriyor ve bunlari bitirince soguk soguk ikinciyi getirmeyi teklif ediyor. Mükemmeliz… 🙂

Bu noktada Nazlihan Otel’deki mezeler bitmeden alelacele getirilen cupra geliyor aklimiza. “Kardesim daha mezeleri yiyoruz, bu ne acele?!” “Biliyorum biraz hizli oldu ama ben sunlari önünüze koyayim…” DANNNN… (Tabak sesi!)

Günümüzü bu muhtesem Koruoba sehilinde gecirdikten sonra aksam Assos’a son bir sans taniyalim dedik.

Zaten kic kadar bi yer söyle bir barlari (!) gezelim bari. Iki tane mekan var zaten, ikisi de Türkce takiliyor.. Icimiz elvermiyor oturmaya.

Dondurma yiyelim diyoruz, “Gazetelerde cikan meshur” Assos dondurmasini deneyelim diyoruz. Yani ilk anda etkileyici bir görüntü sergilemekle beraber dondurmayi yiyince bir fark farkedemiyoruz ve ellerimiz yapis yapis olmus bir sekilde geri kalanini atiyor ve bir cesme arayisina cikiyoruz… Gece böylece sona eriyor.. Sabah bir sonraki duragimiz Assos harabeleri olacak sonra da ver elini Ayvalik, oradan da Midilli.

Bu iki gün bize bir seyi cok net gösteriyor: “Demek ki neymis, bi daha Assos’a gidilmeyecekmissss..”